چگونه کامپیوتر شخصی خود را تعمیر کنیم

معرفی قطعات سخت افزاری کامپیوتر

تعمیر سخت افزار کامپیوتر

سخت افزار شامل کلیه قطعات کامپیوتر می باشد از قبیل:

1) مادر بورد
2) CPU
3) کیس و پاور
4) فلاپی دیسک
5) هارد دیسک
6) سی دی رام
7) کارت صدا
8) کارت فکس مودم
9) کارت گرافیک
10) کی بورد
11) مانیتور
12) ماوس
13) پلاتر
14) پرینتر
15) کارت شبکه
16) کارت TV
17) کارت I/O
18) قلم نوری
19) RAM
20) رسیور کارت
21) اسکنر

● آشنایی با قطعات سخت افزاری

مادر بورد یا برد اصلی کامپیوتر( Main Board , Mother Board): بردی است که کلیه بردهای کامپیوتر روی این نصب می شوند. بر روی آن محلهایی برای اتصال یا قرار گرفتن کارتهای مختلف‘ کابلهای مختلف و سی پی یو قرار دارد. ابعادی حدود 25*30 سانتی متر دارد. چند مدل رایج آن عبارتند از: GIGA، ATC 7010، Asus. جزء اصلی ترین بردها محسوب می گردد. نوع سی پی یو و ایرادهایش مستقیما روی نحوه کاردکرد سیستم تاثیر می گذارد و کوچکترین ایراد آن باعث عدم کارکرد کامپیوتر می گردد.

​

قسمتهای روی برد به شرح زیر می باشد:

1) سوکت مخصوص CPU: که در مادر بردهای 486 و پنتیوم به صورت مربع بوده ولی در پنتیوم 2 به صورت کارتی می باشد. نوع سوراخهای سوکتهای 486 موازی بوده و در سوکتهای پنتیوم سوراخها به صورت اریب می باشد. هر دو دارای ضامنی جهت وصل کامل دارند.

2) اسلاتها یا شیارهای گسترشی : توانایی مادربرد را گسترش میدهند. اسلاتها به سه صورت می باشند: آیزا AISA)) پی سی آی(PCI) ای جی پی (AGP)که به ترتیب سریعتر و جدیدتر می باشند. اسلاتها برای نصب انواع بردها یا کارتها روی مادربرد طراحی شده اند.

3) ماژولهای رم: که جهت نصب رم طراحی شده اند و انواع رم های 4 مگابایت 16 مگابایت 32 مگابایت 64 مگابایت 128 مگابایت و … در این ماژولهای مخصوص خود نصب می شوند که دارای ضامنی نیز می باشند.

4) باطری ساعت و تاریخ : این باطری جهت نگهداری ساعت و تاریخ سیستم در مواقعی که کامپیوتر خاموش می باشد گذاشته شده است که به صورت جعبه ای و سکه ای و خازنی قابل تعویض می باشد.

5) خروجی کی بورد: این خروجی که جهت نصب به صفحه کلید طراحی شده به دو صورت معمولی و PS2 می باشد.

● مادربردهای DDR:

نوع جدید مادربوردها که علاوه بر دارا بودن اسلاتهای AGP ماژولهای حافظه DDR را نیز ساپورت می کنند.

● مادربردهایSDRAM :

نوع قدیمی مادربوردها که شامل اسلاتهای ISA می باشد.

● مادربردهای RAID:

نوعی از مادربردها که استفاده از دو هارددرایو را به صورت parallel فراهم می کند.

● واحد پردازش مرکزی :

کنترل کننده مرکزی کامپیوتر می باشد که به کلیه قسمتهای کامپیوتر رسیدگی می نماید و عمل پردازش را انجام میدهد. این قطعه پردازشگر اصلی کامپیوتر است و در واقع تعیین کننده نوع کامپیوتر می باشد. در حال حاضر CPUهای پنتیوم رایج است که انواع آن پنتیوم 2، 3، 4 می باشند.

​

CPUها دارای ابعادی حدود 5 * 5 cm و با ضخامتی حدود 2 mm می باشند. CPU بر روی برد اصلی در جای مخصوص خود نصب می شود. سرعت CPU با واحد مگاهرتز معرفی می شود. این پردازنده دارای مدار الکترونیکی گسترده و پیچیده است که به انجام دستورات برنامه های ذخیره شده می پردازد. بخشهای اصلی CPU حافظه و واحد کنترل و واحد محاسبه و منطق هستند. در بخش حافظه کار ذخیره سازی موقت دستورها و یا داده ها در داخل ثباتها یا Registerها انجام می شود. واحد کنترل با ارتباط با بخشهای مختلف سی پی یو کار هدایت و کنترل آنها را بر عهده دارد. واحد محاسبه و منطق(ALU) کار انجام توابع حسابی و مقایسه ای و منطقی را بر عهده دارد.

از میان انواع سی پی یوهای AMD و اینتل که بازار را در چنگ خود دارند پردازنده athlon از AMD ارزانتر و سریعتر و با کیفیت تر از پردازنده های اینتل می باشد.

● مقایسه پردازنده Athlon و Duron

پردازنده Duron 1.3 GHz حتی وظایف سخت را به خوبی انجام میدهد. Athlon XP تا Athlon XP 2600+ یک پردازنده 266FSB است. از Athlon XP 2500+ به بالا 333FSB است. از Athlon XP 3000+ به بالا 400FSB می باشد( از روی هم افتادنها معلوم می شود که دو پردازنده هم سرعت می توانند دارای FSBهای متفاوتی باشند). Athlon XP 1700+ یا 1800+ تقریبا معادل و کمی قدرتمندتر از AMD Duron 1.3 GHz می باشد.

دو مطلب در مورد اینکه پردازنده با چه FSB ای را استفاده کنیم اهمیت دارد: اول اینکه مادربورد باید کاملا FSB پردازنده را ساپورت کند( هر مادربوردی حداکثر تا یک حد FSB را ساپورت می کند). دوم اینکه RAM باید در همان سرعت FSB پردازنده کار کند. مثلا:

پردازنده 200FSB باید با PC1600RAM استفاده شود.

پردازنده 266FSB باید با PC2100RAM استفاده شود.

پردازنده 333FSB باید با PC2700RAM استفاده شود.

پردازنده 400FSB باید با PC3200RAM استفاده شود.

اما احتمال دارد کامپیوتر با سرعت FSB پردازنده و سرعت RAM غیر مطابق با آن اسمبل شود مانند پردازنده 266FSB با PC2700RAM. این مجموعه هم کار می کند زیرا BIOS به سرعت کلاک حافظه اجازه می دهد که به صورت تفاضلی با سرعت FSB پردازنده ست شود. بنابراین این دو قطعه با هم به خوبی کار می کنند.

● پردازنده پنتیوم و پنتیوم 4 و پنتیوم 3

پنتیوم 3 و پنتیوم 4 پردازنده های بسیار خوبی هستند. کمی قبل پردازنده AMD در مواردی مانند کیفیت خو ب به نظر نمی رسید و مشکلات سازگاری داشت. بخصوص با کارت ویدئوهای مخصوص. امروزه کیفیت و سازش پذیری AMD Athlon مساوی با پنتیوم 3 و پنتیوم 4 است. وقتی تمام موارد با هم مساوی اند. پس بهتر است به سمت خرید AMD Athlon برویم که ارزانتر است.

● (READ ACCESS MEMORY):

قطعه ایست که در ماژولهای رم نصب می شود و وظیفه اش نگهداری اطلاعات به صورت موقتی است تا سی پی یو بهتر بتواند کار خود را انجام دهد. در واقع به خاطر اختلاف زیاد سرعت بین دیسک سخت و سی پی یو از رم استفاده می شود تا این اختلاف سرعت کاهش یابد. دو نوع رم هست: رم های معمولی (SD RAM) و رم های سریع (DD RAM). رم ها در انواع 4 8 16 32 64 128 256 مگابایتی در بازار وجود دارد. یک رم 256 تمامی کارها را به خوب انجام می دهد و ما را مطمئن می کند که رویهم رفته کارآیی سیستم به خاطر مقدار رم سیستم بی جهت از بین نمی رود.

​

مادربردهای خوب امروزی اصولا از حافظه PC2100DDR( برای مادربردهای DDR266) یا از حافظه PC2700( برای مادربردهای DDR333) استفاده میکنند. همه اینها از نوع DIMM form factor تبعیت می کنند( ساختمان فیزیکی). همه حافظه های کامپیوتر اینگونه نیستند. برای مثال کامپیوترهای قدیمی از ماژولهای حافظه SIMM استفاده می کنند در حالیکه امروزه ماژولهای حافظه DIMM معمولترند و از آنجاییکه استاندارد JDEC برای حافظه های DDR400 به مرحله نهایی نرسیده است همه ماژولهای حافظه PC3200 در همه مادربردهایی که حافظه PC3200 را ساپورت می کنند کار نمی کنند.

​

در موقع خرید علاوه بر اینکه باید رمی که با کامپیوتر سازگار باشد مد نظر قرار داده شود باید کیفیت رم را نیز در نظر گرفت. مشکلات بسیاری از کامپیوترها بعلت استفاده از رم با کیفیت پایین می باشد. کمپانی هایی مانند KingSton و Corsair اعتبار بالایی دارند و Mushkin بالاترین کیفیت رم را می سازد برای کسانی که مایل به پرداخت پول بیشتری هستند.

● Hard Disk:

این قطعه بانک اطلاعات کامپیوتر است و همه اطلاعاتی که قرار است برای مدتی طولانی نگهداری شوند، اغلب در این قطعه نگهداری می شوند. هارد از طریق یک کابل داده به برد اصلی متصل می گردد و یک کابل برق نیز از منبع تغذیه به آن متصل می شود. دو مارک عمده هارد Quantum و Maxtor است. هارد ابعادی به اندازه 12 * 8 cm دارد.

​

استفاده از یک هارد دیسک با ظرفیت بیشتر از 137.4 گیگابایت می تواند بیشتر از درایوهای کوچکتر مشکل ساز باشد. این هارد درایوها احتیاج به استاندارد آدرس دهی 48 بیتی جدیدتری که به وسیله درایورهای چیپ ست مادربورد،BIOS، و بوسیله سیستم عامل ساپورت می شود دارد.

در انتخاب یک هارددیسک باید به سطح ایجاد نویز و تولید حرارت نیز توجه کرد.

بیشتر هارد درایوهای امروزی از استاندارد Advanced Technology Attachment استفاده می کنند. همچنین به عنوان Integrated Digital Environment شناخته شده هستند. این یک رابط پارالل است که سرعت انتقال ماکزیممی بالغ بر 133 مگابایت در ثانیه را ساپورت می کند که این بیشتر از حدی است که کامپیوترهای امروزی می توانند استفاده کنند. هارددرایوهای SATA  هم به عرصه ظهور رسیده اند و روزی چیزی عادی خواهند بود. یک هارد درایو که از SATA استفاده می کند سرعت انتقال بالغ بر 150 مگابایت بر ثانیه را ساپورت می کند. هارددرایوهای ATA نمی توانند با سرعت انتقال بیشتر از 133 مگابایت در ثانیه ساخته شوند اما هارددرایوهای SATA روزی به سرعت انتقال 300 و حتی 600 مگابایت در ثانیه خواهند رسید.

گزارشهای اولیه از مشکلات فراوان استفاده از SATA در قالبهای RAID حکایت می کند. اما سایر مزایای SATA به نظر مطلوب می رسد ولی نه زیاد:

1) SATA از کابلهای کوچکتر برای اتصال هارد درایو به مادربورد استفاده می کند نسبت به کابلهای bulkier ribbon که هارددرایوهای IDE آنرا استفاده می کنند. این موضوع مهم است چرا که کابل ریبون IDE به اندازه ای بزرگ است که به راحتی جریان هوا را در داخل کیس مسدود می کند و تاثیر فن های کیس را تقلیل می دهد. اما می توان کابلهای ریبون IDE را خارج از مسیر جریان هوا در داخل کیس عبورداد.

2) کابل SATA می تواند تا 39.4 اینچ باشد در حالیکه کابلهای IDE از 18 اینچ تجاوز نمی کنند. اما فقط یک کامپیوتر بلند به کابل بالای 18 اینچ احتیاج دارد.

3) یک کابل SATA احتمال تداخل الکتریکی کمتری که روی اتصال بین هارددرایو و مادربورد واقع می شود دارد چون سریال است. در حالیکه IDE پارالل است با 40 سیم در طول اتصال. با اینکه این مورد از لحاظ تئوری معقول به نظر می رسد اما به سختی می توان تصور کرد که SATA پیشرفتی حاصل کرده است. چرا که کسی تا حالا نشنیده است که یک مشکل تداخل الکتریکی در کابلهای ریبون IDE بوجود آمده باشد.

باید به این نکته توجه کرد که یک هارددرایو SATA نمی تواند همیشه در کامپیوترهای ATA جا بگیرد. مثلا مادربورد باید رابط SATA را ساپورت کند و ملزومات کانکتور پاور برای هارددرایو SATA با هارددرایو ATA فرق دارد.

ATA133 محصول جدیدی است که قدم جدیدی در سرعت هارددرایو برداشته است اما از لحاظ عملی و کاربردی، هارددرایو ATA100 با هارددرایو ATA133 یکی است و حتی بهتر هم کار می کند. کامپیوترهای خانگی دارای مشکل کمتری در بکارگیری پهنای باند فول هارددرایو ATA100 تحت هر شرایطی هستند نسبت به هارددرایوهای ATA133.

● Floppy Drive:

این قطعه که ابعاد آن تقریبا cm 2×12×8 است، برای خواندن و نوشتن بر روی دیسک نرم (فلاپی) کاربرد دارد. این دیسکتها قابلیت ذخیره سازی 1.44 مگابایت اطلاعات را دارند. دیسکتها اغلب برای جابجا کردن حجم کم اطلاعات بکار می روند. در حال حاضر فلاپی درایو Teac بیشترین مصرف را دارد. فلاپی درایو از طریق یک کابل داده به برد اصلی وصل می شود.

فلاپی درایو ها به دو نوع کلی 51.4 اینچ و 31.2 اینچ می باشند که مدل 51.4 اینچ استفاده نمی گردد. مدل 31.2 اینچ به سه نوع 740kb ( که به خاطر قدیمی بودن استفاده نمی شود) و 1.44mb ( که بیشترین مصرف را دارد) و 2.88mb تقسیم می شود.

هر کامپیوتر می تواند دو عدد فلاپی درایو داشته باشد.

دلیل روشن نشدن کامپیوتر

ممکن است یک روز که می خواهید کامپیوتر خود را روشن کنید متوجه شوید که کامپیوتر روشن نمی شود! اولین چیزی که وارد ذهنتان می شود این است که چطور متوجه شوم مشکل از کجاست؟

​

این اتفاق برای اکثر افرادی که با کامپیوتر کار می کنند افتاده است. وخامت اوضاع وقتی مشخص میشود که شما کار ضروری با کامپیوتر خود داشته باشید و روشن نشود! ما در این مطلب آموزشی سعی کردیم با استفاده از تجارب مختلف در مورد این مسئله راه کارهای مناسبی برای شما ذکر کنیم.

برای رفع مشکل روشن نشدن کامپیوتر، لازم نیست که یک تعمیرکار حرفه ای باشید. این مشکل در 90 درصد موارد توسط خود شما و بدون نیاز به هیچ کمکی قابل برطرف کردن است. پس اعتماد به نفس داشته باشید و نکات مهم این مقاله استفاده کنید.

قطعات غیرضروری‌ها را جدا کنید

اگر کامپیوتری روشن نشود، اولین کاری که می‌کنیم این است که کابل همه قطعات غیرضروری سیستم را جدا، یا حتی به صورت فیزیکی خارج می‌کنیم. این مرحله شامل این موارد است:

​

کارت‌ های PCI ،ISA ،PCI Express و همه چیز به جز کارت گرافیک باید خارج شود. از جمله کارت‌هایی که باید خارج شوند می‌توان به کارت صدا، کارت شبکه، مودم و کارت‌های رابط اضافی اشاره کرد.

در مورد هارد دیسک‌، تنها لازم است برق آن‌ها را قطع کنید.

در مورد درایو CD/DVD، این قطعات نیز تنها با جداکردن کابل برق از مدار سیستم خارج میشوند.

پس از این کارها، دوباره دکمه پاور را فشار دهید. آیا فعالیتی مشاهده می‌کنید؟ آیا روی مادربوردتان یک چراغ پاور وجود دارد؟

اگر چراغ پاور مادربرد به طور ضعیفی روشن می‌شود اما سیستم بالا نمی‌آید، احتمال دارد که ایراد از خود مادربرد یا منبع تغذیه باشد. در کامپیوترهای قدیمی پیش می‌آید که یکی از خازن‌های مادربرد ترکیده و مایع درون آن به بیرون نشت کند و باعث اشکالاتی از این دست شود. نگاهی به گوشه و کنار مادربرد خود بیندازید و ببینید که آیا می‌توانید نشانه‌ای از یک خازن متورم بیابید؟ ممکن است بالای آن باز شده باشد، شاید مایعی قهوه‌ای رنگ روی مادربورد ببینید یا ممکن است خازن تنها اندکی باد کرده باشد :

اگر نشانه‌ای که حاکی از مشکلات خازن‌ها باشد پیدا نکردید، آنگاه باید منبع تغذیه را بررسی کنید.

بررسی یک منبع تغذیه معیوب:

منبع تغذیه (Power) در کنار هارد درایو و فن‌ یکی از قطعاتی است که زیاد دچار مشکل می‌شود و مشکلات آن یا ناشی از فن داخل خود منبع تغذیه است و یا باز هم خازن‌ها دچار مشکل شده‌اند. در هر صورت، تحت هیچ شرایطی نباید اقدام به تعمیر یک Power معیوب کنید، تنها گزینه ممکن تعویض آن است. حتی اگر به ظاهر خراب باشد، باز هم احتمال بسیار زیادی وجود دارد که ولتاژ بالایی داخل آن ذخیره شده باشد.

​

دو راه برای شناسایی یک منبع تغذیه (پاور) معیوب وجود دارد. یکی استفاده از یک منبع تغذیه جایگزین است، و دیگری نصب همین منبع تغذیه روی یک کامپیوتر دیگر. اگر یک منبع تغذیه جایگزینردارید، منبع تغذیه فعلی را درآورده و قطعه یدکی را جایگزین آن کنید. اگر یک کامپیوتر دیگر در دسترس دارید، منبع تغذیه‌اش را در‌آورده و منبع تغذیه مشکوک را روی آن امتحان کنید. مشخص است که به این ترتیب اگر اشکال از منبع تغذیه باشد به مسئله پی خواهید برد. به منظور جلوگیری از نتیجه‌گیری اشتباه، مطمئن شوید که همه کابل ها را متصل کرده‌اید. مادربورد‌های جدید علاوه بر فیش‌های بزرگ 20 پین، برای تأمین برق پردازشگر یا کارت گرافیک نیازمند فیش‌های 4 یا 8 پین نیز هستند. دفترچه راهنمای مادربوردتان را مطالعه کنید و یا در اطراف فن CPU خود به دنبال چنین رابط‌هایی بگردید.

آخرین راه باقی مانده این است که قطعه مشکوک را در یک کامپیوتر دیگر امتحان کنید اما بدانید که احتمال دارید این کار به قطعه شما آسیب بزند. بنابراین توصیه می‌کنم از انجام دادن این عمل با سخت‌افزارهایی که برایتان اهمیت دارند خودداری کنید.

جدا کردن یک قطعه، مشکل را حل کرد!
اگر همه قطعات غیرضروری را جدا کردید و کامپیوتر به خوبی بالا آمد، می‌توانید وارد مرحله طاقت‌فرسای آزمایش تک تک قطعات شوید. با کارت گرافیک شروع کنید، سپس سراغ سایر کارت‌ها و قطعات بروید و این روند را آنقدر ادامه دهید تا قطعه‌ای که جلوی روشن شدن سیستم را گرفته پیدا کنید.

بوق زدن

کامپیوترها واقعا قدرت خوبی در تشخیص اشکالات خود دارند و اغلب از طریق یک سری بوق خاص، به تولید کدهای خطا می‌پردازند. اگرچه نوع این بوق‌ ها در بین سازندگان مختلف، متفاوت است اما می‌توانید مطمئن باشید که یا اشکال از CPU است، یا حافظه و یا کارت گرافیک. دفترچه راهنما یا وبسایت شرکت سازنده مادربردتان را جهت آگاهی از معنای هر بوق خاص مطالعه کنید. علاوه بر این، می‌توانید نگاهی به جدول کدهای عمومی بوق بایوس‌ های قدیمی بیندازید. متداول‌ ترین بوقی که می‌توانیم به آن اشاره کنیم، یک سری بوق ممتد است که نشانه خطا در حافظه می‌باشد و اشکال ممکن است تنها ناشی از قرار نگرفتن صحیح کارت حافظه در شیار خود باشد (که اغلب در جریان حمل و نقل از جای خود خارج می‌شود).

اگر کامپیوترتان روشن می‌شود و به درستی کار می‌کند اما گاهی اوقات در حین استفاده صدای یک سری بوق به گوشتان می‌خورد، معنایش این است که دمای سی پی یو بیش از حد بالا رفته است. این اتفاق بیشتر به دلیل نقص عملکرد فن رخ می‌دهد. به عنوان یک راه حل کوتاه مدت، می‌توانید گرد و خاک روی گرماگیر (هیت سینک) و فن را پاک کنید اما به فکر تعویض کل قطعه باشید. انجام این عمل را به افراد مبتدی توصیه نمی‌کنیم اما اگر مصمم هستید سخت‌افزار کامپیوترتان به صورت کارآمد عمل کند، بد نیست این کار را بیاموزید.

اگر به هر دلیلی احساس می کنید که قادر به انجام دادن موارد بالا نیستید بهتر است از کسانی که قبلا این کار ها را انجام داده اند کمک بگیرید و از آنها بخواهید که به صورت عملی به شما یاد دهند. اما اگر توصیه ما را میخواهید، اعتماد به نفس داشته باشید و خودتان وارد عمل شوید. مطمئن باشید بعد از چندبار آزمون و خطا میتوانید تعمیرکار همیشگی کامپیوتر خود و اطرافیان باشید.

سخت افزارهای خود را عیب زدایی کنید

همواره راه هایی وجود دارد که بدون نیاز به تخصص افراد ماهر، میتوانید پی به عیب سخت افزارهای مشکل دار خود ببرید. این ترفند اگر چه یک راهنمای جامع برای عیب زدایی از کامپیوترتان نیست اما می تواند شما را به سمت یافتن مشکل کامپیوتر راهنمایی کند. مطمئنا پیدا کردن عیب کامپیوتر توسط شخص خودتان بسیار شیرین تر از تشخیص آن توسط یک تعمیرکار با تجربه است!

روش های تشخیص هک وای فای:

در صورتی که اینترنت بی سیم خانه یا محل کار شما هک شده باشد، ۳ نشانه واضح خواهد داشت تا از طریق آن به هک وای فای خود پی ببرید:

۱. با هک وای فای هزینه اینترنت شما بسیار بیشتر از حد استفاده واقعی شما می شود و یا حجم اینترنت خریداری شده شما خیلی زودتر از موعد مقرر خود به اتمام می رسد.

۲. سرعت اینترنت شما بعد از هک وای فای در قبال آن سرعتی که بابت آن پول پرداخت می کنید، بسیار کمتر است.

۳. پیام ها، ایمیل ها و برداشت های بانکی غیر موجه و نامربوط دریافت کرده و به طور کلی، اطلاعات شخصی، محرمانه و مالی شما بعد از هک وای فای در معرض خطر قرار گرفته است.

 ​

4- ابتدا باید بررسی کنید به جز دستگاه‌های خودتان آیا دستگاه غریبه دیگری به وای‌فای شما وصل شده است یا خیر. اگرچه از طریق تنظیمات مودم می‌توانید این مسئله را بررسی کنید ولی راه ساده‌تر استفاده از اپلیکیشن Fing است.

چگونه دستگاه‌های غریبه متصل به وای‌فای را پیدا کنیم؟

پس از نصب برنامه Fing آن را روی گوشی اجرا کرده و به شبکه وای‌فای وصل شوید. سپس در بالای برنامه آیکون Refresh را لمس کنید تا دستگاه‌هایی که به شبکه وای‌فای شما وصل هستند نمایش داده شوند.

 ​

این دستگاه‌ها بر اساس نام، شرکت سازنده، نوع دستگاه و آی‌پی نمایش داده می‏شوند که با نگاهی به آنها می‌توانید دستگاه‌های غریبه را از دستگاه‌های خودی تشخیص دهید. مثلا اگر در خانه گوشی آیفون ندارید ولی برنامه Fing اتصال آیفون به شبکه وای‌فای شما را نشان می‌دهد یعنی این دستگاه بدون اجازه به شبکه وصل شده است.

چگونه دستگاه‌های غریبه را در مودم بلاک کنیم؟

برای بلاک کرده دستگاه‌های غریبه در شبکه وای‌فای چند راه مختلف وجود دارد. مطمئن‌ترین راه بلاک کردن MAC Address این دستگاه‌ها در مودم است تا دیگر نتوانند به شبکه وای‌فای وصل شوند.

​

زمانی که نام یک دستگاه را لمس کنید MAC Address آن به صورت عبارت xx:xx:xx:xx:xx:xx که شامل عدد و حروف است به شما نشان داده می‏‌شود.

در مرحله بعد باید وارد تنظیمات مودم شوید و مک آدرس‌های دستگاه‌های غریبه را بلاک نمایید. روش انجام این کار در مودم‌های مختلف متفاوت است به همین دلیل اگر قادر به انجام آن نیستند بهتر است از یک فرد متخصص کمک بگیرید.

• علاوه بر بلاک کردن مک آدرس‌ها، توصیه می‌کنیم پسورد وای‌فای و پسورد ورود به پنل مودم را نیز تغییر دهید و یک رمز قوی‌‌تر و پیچیده‌تر انتخاب کنید.
• همچنین غیرفعال کرده گزینهWPS در تنظیمات مودم به شما در افزایش امنیت شبکه و جلوگیری از اتفاقات مشابه کمک خواهد کرد.

جلوگیری از هگ کردن وای فای

برای این کار به صفحه تنظیمات مودم می رویم داخل آدرس بار پنجره مرورگر خود IP مودم که 192.168.1.1 می باشد را تایپ کنید و کلید Enter را فشار دهید :

صفحه ای برای شما به صورت زیر باز خواهد شد که شما در این صفحه باید نام کاربری و کلمه عبور خود را وارد کنید. نام کاربری و کلمه عبور پیش فرض کلمه admin می باشد.

​

حالا پنجره تنظیمات مودم برای شما باز می شود.

روش اول (مخفی کردن نام وای فای) :

با این کار همسایگان یا دیگر افراد نمی توانند به خاموش یا روشن بودن مودم شما پی ببرند.

با این کار اگر شما یا کسان دیگر بخواهید به وای فای مودم متصل شوید باید اسم وای فای یا همان SSID و رمز عبور را بدانید و با کلیک بر روی گزینه Add a network هر دو مورد را وارد کنید.

ممکن است وارد کردن هر دو مورد برای متصل شدن به وای فای برای شما کمی سخت به نظر برسد ولی تنها کافیست یک بار با دستگاهتان به آن مودم متصل شوید تا این ها بر روی دستگاه شما به صورت خودکار ذخیره شوند و برای متصل شدن دوباره دیگر نیازی به وارد نمودن SSID و رمز عبور ندارید.

برای این کار تنها کافیست گزینه مقابل Broadcast SSID را روی No قرار دهید.

​

با این کار امنیت وای فای شما در برابر هک شدن حدودا تا 75% افزایش می یابد.

روش دوم (گذاشتن پسورد روی مودم) :

 ​

در این روش برای جلوگیری از هک وای فای به قسمت Interface Setup بروید سپس بر روی کلمه Wireless کلیک کنید.

در قسمت Pre-shared key کلمه عبور یا رمز مورد نظر خود را وارد کنید. حداقل کلمه عبور یا رمزتان باید 8 کاراکتر باشد.

*فقط باید توجه داشته باشید که Authentication Type باید بر روی گزینه ی WPA-PSK/WPA2-PSK باشد.

در نهایت بر روی گزینه SAVE در پایین صفحه کلیک کنید.

با این روش شما توانسته اید امنیت وای فای مودم خود را در برابر هک شدن حدودا 25% بالا ببرید.

روش سوم معرفی کردن Mac Address دستگاه ها :

در این روش برای جلوگیری از هک وای فای اگر می خواهید امنیت وای فای مودم خود را تا 100% افزایش دهید و مطمئن شوید که دیگر کسی نمی تواند به وای فای مودم شما دسترسی داشته باشد باید این روش را پیش گیرید.

برای این کار کافیست در همین صفحه در قسمت Wireless MAC Address Filter گزینه مقابل Active را بر روی Activated قرار دهید و گزینه مقابل Action را بر روی Allow Association قرار دهید سپس مک آدرس دستگاه های خودتان را که برای هر دستگاه مختص خودش است را وارد کنید و در آخر بر روی گزینه SAVE در پایین صفحه کلیک کنید.

​

با این روش اگر کسی حتی SSID و رمز عبور شما را داشته باشد دیگر نمی تواند به وای فای مودم شما متصل شود.

تنها ایراد این روش این است که شما نمی توانید بیشتر از 8 دستگاه برای مودمتان تعریف کنید.

روش چهارم خاموش کردن WPS:

در این روش برای جلوگیری از هک وای فای WPS مودم را غیر فعال یا خاموش می کنیم.

چون اکثر نرم افزار های هک وای فای مودم فقط در صورت روشن بودن WPS می توانند وای فای مودم را هک کنند با این روش امنیت وای فای مودم شما تا 50% افزایش می یابد.

برای این کار تنها کافیست در تنظیمات مودم گزینه مقابل Use WPS را روی No قرار دهید.

در نهایت بر روی گزینه SAVE در پایین صفحه کلیک کنید.

​

روش پنجم   کاهش طیف سیگنال های بی سیم

اگر مودم شما طیف بالایی از سیگنال را منتشر میکند در حالی که شما در یک آپارتمان کوچک از وای فای استفاده میکنید. پیشنهاد می کنیم دامنه سیگنال های بی سیم مودم خود را کاهش دهید. در حالت پیش فرض دامنه انتشار سیگنال های مودم بر روی ۸۰۲٫۱۱g قرار دارد که شما میتوانید آن را به ۰۲٫۱۱n و یا ۸۰۲٫۱۱b تغییر دهید. همچنین میتوانید با قراردادن مودم زیر تخت و در درون یک جعبه کفش و یا بسته بندی فویلی ، سیگنال دهی مودم خود را محدود کنید.

بر اساس تحقیقات انجام شده استفاده از رنگ ضد وای فای برای دیوار اتاقتان که میخواهید در آن از مودم استفاده کنید ، میتواند جایگزین خوب و قابل اطمینانی برای سیستم رمزنگاری وای فای باشد. زیرا این رنگ های مخصوص شامل ترکیباتی هستند که با جذب امواج وای فای ، آنها را برای استفاده ی افراد خارج از اتاق غیر ممکن خواهد کرد. با رنگ کردن اتاق با استفاده از این رنگ های مخصوص میتوانید از خارج شدن امواج وای فای جلوگیری کنید. همچنین به یاد داشته باشید با استفاده از این پوشش قادر نخواهید بود امواجی وایرلسی را از بیرون نیز دریافت کنید. با این وجود برای خیلی از افراد این سوال است که آیا استفاده از سیگنال های وای فای در یک اتاق بسته برای انسان ضرر دارد یا خیر. 

مرحله ششم– چک کردن افراد استفاده کننده از وای فای

 اگر شما نگران این هستید که فردی در حال استفاده از امواج وای فای شما است و میخواهید از این موضوع اطمینان کسب کنید، میتوانید از ابزارها و یا نرم افزارهایی برای فهمیدن این موضوع کمک بگیرید. ابزار Who’s On My Wifi یکی از نرم افزارهایی است که شما میتوانید دانلود و نصب کنید. این نرم افزار هم نسخه رایگان و هم نسخه پولی دارد که نسخه رایگان برای اینکار کفایت کرده و به شما کمک میکند لیست افرادی که از وای فای شما استفاده میکنند را مشاهده کنید.

 ​

همچنین راهکار بعدی و آسان تر برای اینکه متوجه شویم چه کسانی از وای فای ما استفاده میکنند صفحه تنظیمات مودم است، وارد صفحه تنظیمات مودم شده و به بخش (DHCP Clients (Status > Local Network مراجعه کنید. در این قسمت شما میتوانید نام کامپیوترها و دستگاه های بی سیمی که در حال استفاده از وای فای شما هستند را مشاهده نمایید.

مرحله هفتم – بروزسانی فریم ویر مودم

شما می بایست حتما وب سایت سازنده مودم را چک کرده و از بروز بودن Router firmware مودم خود اطمینان کسب کنید. برای دیدن نسخه سیستم عامل فعلی مودم میتوانید وارد صفحه تنظیمات مودم شده و در قسمت بالایی صفحه قادر خواهید بود نسخه فریم ویر مودم خود را مشاهده کنید.

مرحله هشتم – غیر فعال کردن وای فای و بلوتوث هنگام خروج از خانه

اگر از وای فای خانه و یا محل کارتان استفاده میکنید حتما فراموش نکنید که هنگام خروج از محل ، وای فای گوشی و یا دستگاه خود را قطع کنید. با اینکار علاوه بر حفظ باتری گوشی ، حریم خصوصی شما نیز حفاظت خواهد شد.

برای مشکلات تعمیر مودم اینجا کلیک کنید

 http://digibaan.ir/%d8%aa%d8%b9%d9%85%db%8c%d8%b1-%d8%aa%d8%ae%d8%b5%d8%b5%db%8c-%d9%85%d9%88%d8%af%d9%85/

چگونه داستان گویی و داستان نویسی را به کودکان آموزش دهیم

روش آموزش داستان گویی و داستان نویسی به کودکان

به همان اندازه که داستان گویی و داستان نویسی می تواند برای کودکان سرگرم کننده و مفید باشد، از سوی دیگر تسلط بر این مهارت نیز می تواند برای آن ها به یک چالش بزرگ تبدیل شود.

برای آموزش مهارت داستان گویی یا داستان نویسی به کودک تان، روش های زیر را دنبال کنید.

1. داستان گویی و داستان نویسی با ترکیب داستان های کودکانه دیگران

سه داستان کوتاه برای کودکتان (با توجه به سن و درک و فهم او) انتخاب کنید. قبل از تعریف آن ها به او بگویید: «من به ترتیب سه داستان کوتاه برای تو تعریف می کنم. تو باید به آن ها خوب گوش دهی و زمانی که داستان سوم تمام شد، به سه سؤال من پاسخ بدهی». درحالی که این سه سؤال را پای تابلو می نویسید، بگویید:

• چه شخصیت هایی در این داستان وجود داشت؟
• در ابتدای داستان چه اتفاقی افتاد؟
• نتیجه داستان چه شد؟

بعد از اینکه داستان ها را برای کودکتان خواندید، از او بخواهید به این سه سؤال برای هر داستان پاسخ دهد، اگر کودکتان در دادن پاسخ مشکل داشت با جملات مناسب او را هدایت کنید، اما اجازه دهید پاسخ های درست را خودش پیدا کند. تمام پاسخ ها را بر روی تابلو بنویسید. در مرحله بعد به او بگویید حالا به این پاسخ ها خوب فکر کن و سعی کن داستانی را بنویسی که 3 ویژگی داشته باشد:

• شخصیت های داستان تو برگرفته از شخصت های این سه داستان باشد.
• شروع و پایان داستان تو متفاوت از این سه داستان باشد.

شما از طریق این تمرین ساده به بهترین وجه می توانید مهارت های حافظه، تمرکز، توجه، حل مسأله، ترکیب و خلاقیت را در کودکانتان پرورش دهید.

1. داستان شب کودکانه گویی و داستان نویسی از طریق کارت های تصویری قصه گو

یکی دیگر از روش های مناسب برای آموزش داستان گویی به کودکان، داستان گویی از طریق کارت های تصویری قصه گو است. شما می توانید این کارت ها را از کتاب فروشی های مخصوص کودکان خریداری کرده یا خودتان آن ها را درست کنید.

کارت های تصویری قصه گو، برای کودکان 3 سال به بالا مناسب هستند و فعالیت های سرگرم کننده مختلفی را شامل می شوند. روال بازی به این صورت است که از کودک خواسته می شود با توجه به تصاویری که روی کارت ها وجود دارد، یک داستان بسازند. از طریق این کارت ها، شما به دو شیوه می توانید مهارت داستان گویی و داستان نویسی را به کودکتان آموزش دهید.

• اگر هدف شما صرفاً ارزیابی درک و فهم کودک تان است، کارت هایی را در اختیار او قرار دهید که موضوع داشته باشند. سپس از وی بخواهید با نگاه کردن به تصاویر بگوید که چه اتفاقاتی در آن رخ داده و سپس داستانش را تعریف کند.
• اگر هدف شما پرورش خلاقیت در کودکتان است، به او بگویید با نگاه کردن به این کارت تصویری، یک داستان از ذهن خودت بساز. در این روش، کودک با افکارش درباره تصاویر دیده شده داستانی تخیلی می سازد و اوست که تصمیم می گیرد چه عنوان، آغاز و پایانی برای این داستان انتخاب کند.

به طورکلی از کارت های تصویری قصه گو می توان برای افزایش خلاقیت، هوشیاری، تقویت مهارت های برنامه ریزی و مهارت های ارتباطی در کودکان استفاده کرد.

1. داستان گویی و داستان نویسی از طریق تنظیم تصاویر

یکی دیگر از روش های آموزش داستان گویی به کودکان استفاده از کارت های زنجیره واری است که داستانی را نقل می کنند، مانند کارت های تصویری قصه گو. شما می توانید این کارت های زنجیره وار را خریداری کرده یا خودتان آن ها را درست کنید. در این شیوه داستان گویی، یک داستان به بخش های مختلفی تقسیم شده و هر قسمت آن به صورت تصاویر، روی یک کارت ترسیم می شود. کودک باید با نگاه کردن به این تصاویر مانند قطعات پازل، آن ها را به گونه ای کنار هم قرار دهد که ترتیب شان یک داستان را منتقل کند. این شیوه داستان گویی مهارت های توجه، تمرکز، حافظه تصویری، سازماندهی و مهارت کلامی را در کودکان تقویت می کند. برای پرورش قدرت خلاقیت و مهارت داستان سازی در کودک خود می توانید از او بخواهید داستان هایی را که خود می سازد روی کارت های جداگانه ای نقاشی کند و هنگام تعریف داستان خود از این تصاویر استفاده کند.

1. داستان گویی و داستان نویسی از طریق ایفای نقش

در این روش شما می توانید از عروسک های مختلف نمایشی یا عروسک های انگشتی استفاده کنید. همچنین می توانید این روش را به صورت گروهی انجام دهید، به این ترتیب که از کودکان بخواهید به کمک عروسک ها یک داستان نمایشی را خودشان با همکاری هم بسازند و آن را اجرا کنند.

همین روش را می توانید از طریق نمایش یک پانتومیم اجرا کنید و بعد از بچه ها بخواهید داستان آن را بنویسند. سپس هر کودک جداگانه یک پانتومیم را فی البداهه اجرا کند و بقیه داستان آن را بنویسند.

برای خواندن مقالات کودکانه بیشتر اینجا کلیک کنید

http://www.voolak.com/%d9%82%d8%b5%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86%d9%87/

قصه و قصه گویی

قصه در لغت به معنای حکایت و سرگذشت است و در اصطلاح به آثاری اطلاق می شود که در آنها تاکید

بر حوادث خارق العاده بیشتر از تحول و تکوین آدمها و شخصیت ها است در قصه یا حکایت محور ماجرا بر حوادث خلق الساعه قرار دارد حوادث قصه را به وجود می آورند در واقع رکن اساسی و بنیادی آن را تشکیل می دهند بی آنکه در گسترش و بازسازی قهرمانان و آدمهای قصه نقش داشته باشند. قصه گویی، عبارت است از هنر یا حرفه نقل داستان به صورت شعر یا نثر که شخص قصه گو آن را در برابر شنونده ی زنده اجرا می کند. داستان های که نقل می شود، می تواند به صورت گفتگو، ترانه، آواز با موسیقی یا بدونه آن با تصویر و سایر ابزارهای همراهی باشد. ممکن است از منابع شفاهی، چاپی یا ضبط مکانیکی استفاده شود و یکی از اهداف آن بایستی سرگرمی باشد. در روزگاران کهن، تاریخ سنت ها، مذهب، آداب قهرمانی ها و غرور قومی به وسیله قصه گوها از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.

فرایند  قصه گویی
 سه عامل عمده در فرایند قصه‌گویی عبارتند از:
–   قصه
–   قصه‌گو
–  مخاطب

هر یک از این عوامل به نوبه خود وبا ویژگی های خص خود نقش اساسی در فرایند قصه گویی ایفا می کنند و نبود هر کدام به معنای عدم قصه‌گویی است. البته نباید از نظر دور داشت که علاوه بر این عوامل، زمان و مکان نیز مؤثرند. داستان، محور یک تجربه اصیل قصه‌گویی است، چرا که بدونه داستان قصه گویی وجود ندارد. همچنین، آماده کردن داستان نیز مقوله دیگری است که قصه‌گو

باید به آن توجه خاصی داشته باشد. منبعی که قصه‌گو برای انتخاب کردن داستان در اختیار دارد، پهنۀ ادبیات شفاهی و مکتوب جهان است.

فواید قصه گویی:

یکی از مفیدترین راه ارائه قصه به کودکان و نوجوانان، و انتقال پیام قصه، قصه گویی است. باتشکیل و اجرای برنامه قصه گویی می توان تعداد مخاطب های قصه را افزایش داد. با قصه گویی می توان به قصه های عمومی، رنگ و بویی محلی داد و با بیانی دلپذیرتر چنین قصه هایی را برای بچه هایی که با فرهنگ ها و ملیت های متفاوتی هستند بازگو کرد. به علاوه می توان به بعضی دیگر از فواید قصه اشاره کرد از جمله: قصه گویی می تواند به عنوان محرکی قوی مورد استفاده قرار گیرد و سطح کتاب خوانی کودکان و نوجوانان را بالا ببرد و حوزۀ مطالعه آنان را گسترش دهد و ذوق علاقه به کتاب خواندن را در آنها بر انگیزند. قصه گویی می تواند فاصله میان، “قدرت خواندن کودک” و “قدرت درک” او را از بین ببرد این فاصله در غالب کودکان وجود دارد. فاصله قدرت خواندن و قدرت درک مسایل در بسیاری از کودکان از یک تا سه سال به طول می انجامد. یک کودک هشت ساله ممکن است از شنیدن داستانی که تا دو سال بعد قادر به خواندنش نیست، لذت ببرد. برای از بین بردن این اختلاف و به این منظور که کند خوانی، کودک را نسبت به کتاب بی علاقه نکند، باید داستان ها و اشعاری را که برایش قابل و لذت بخش هستند، خواند. یکی دیگر از محاسن داستان خوانی و داستان گویی این است که کودکان یاد می گیرند چگونه مطالب را از راه گوش دادن بیاموزند در شنیدن، فهمیدن و هوشمندانه با کلمات روبرو شدن بسیار حائز اهمیت است. کلمه که از راه گوش شنیده و درک شده است، به مراتب آسانتر خوانده می شود و در حقیقت می توان گفت که داستان خوانی و داستان گویی شیوهایی هستند برای بالا بردن سطح کتاب خوانی کودکان و شاید

موثرترین روش ها برای آشنا کردن کودکان با کلمات جدید باشند. و گنجینه لغات پایه کودکان را به نحو

موثری بالا می برد. در برنامه قصه گویی، مخاطبان امکان دخالت و اعتراض دارند. قصه گو را به خویش نزدیک می بینند و به خود اجازه می دهند که وسط کلام او بدوند و با طرح خاطره یا پرسشی، خود را مطرح کنند و یا اطلاعات خویش را تکمیل نمایند، از سر مجهولات نگذرند و ناپیدایی قصه را بفهمند. و در نتیجه وجود خویش را بهتر حس کنند.

قصه گویی یک روش فعال برای پرورش قوه خلاقیت و تفکر بالا بردن سطح تفکر شناختی محسوب می شود زیرا سطح دانش و یادآوری برای کامل کردن یک داستان ناتمام یا ساختن یک داستان  جدید کافی نیست و نیازاست دانش آموز دست به ترکیب آموختها و رویاها بزند. همچنین به ارزشیابی مفید بودن یاتناسب داشتن افکار خود با محتوای داستان و کنکاش برای ربط دادن آن افکار بپردازد و به دنبال  راههای نو برای آن باشد.

قصه های کودکان در باره ی انسان ها، جانوران، موجودات خیالی و اشیایی از قبیل ساعت، قطار و گلدان هاست. انسان ها، جانوران، موجودات خیالی و اشیاء در قصه های کودکان دارای شخصیت، باور، فکر، احساس و رفتار هستند. هنگامی که یک قصه گفته می شود موضوع شکل می گیرد، مسائل مختلف آشکار می شود و شخصیت ها و اشیای قصه با افکار و هیجان ها و رفتارهای خاص پاسخ می دهند هنگامی که یک کودک به قصه گوش فرا می دهد ممکن است با یک شخصیت، با یک موضوع یا یک حادثه در قصه همانند سازی کند. در نتیجه، همانند سازی را به زندگی خود فرا فکنی می کند. علاقه وی به افکار، احساس ها و رفتارهای شخصیت های قصه به او اجازه می دهد تا در تجارب شخصیت های قصه سهیم باشد و باورها، افکار و تجارب هیجانی این شخصیت ها را بر خود فرافکنی کند. در نتیجه می تواند به صورت فر

افکنانه بر پریشانی های هیجانی خود کار کند. همین دلیل همواره یکی از عمده

ترین و رایج ترین راه های انتقال تجربه و سر گرمی، قصه گویی و گوش سپردن به قصه ها بوده است قصه

وقصه گویی از مهمترین ابزارهایی است که می توند تخیل کودکان شما را پرورش و اورا با دنیای اطراف و محیط زندگی اش آشنا سازد.

ابزارهای قصه گویی:

لازمۀ آماده شدن برای قصه گویی و استفاده از این هنر داشتن صداقت، ذوق و توجه به کیفیفیت مطلوب برای ارائۀ این نوع از ادبیات شفاهی است. شاید باید بر روی صفت هایی از این قبیل بیشتر تأکید کرد و آنها را از ویژگی های ضروری یک قصه گو در نظر گرفت. قصه گویی مانند همۀ هنرهای دیگر می تواند به ابتذال کشیده شود. اگر هنر قصه گویی بخواهد به شکوفایی خود ادامه دهد باید ما به عنوان قصه گو حافظ صداقت آن باشیم. قصه گو، با استفاده کردن از ابزارهای شخصی خود در قصه گویی یعنی با انتخاب کردن کلمه ها، صدا، رفتار، حرکتها و حالتهای چهره و مانند اینها به آماده کردن قصه می پردازد، و سپس آن را به گوش و به خیال شنوندگانش می رساند. او از تنه عناصر زیر استفاده می کند: ۱) یک داستان مناسب که به خوبی نیز آماده شده است و با شخصیت و سبک مخصوص او منطبق است؛ ۲) ابزارهای قصه گو، صدای مؤثر و شیوۀ بیان و ارائه؛ ۳) تخیل شنوندگانش. قصه گو به هیچ وجه نباید روی شگردها حساب کند و به عواملی غیر مادی که می تواند بر قصه گویی او تأثیر بگذارد و آن را به یک نمایش مبدل سازد متوسل شود. استفاده کردن تخته و گچ، عروسک، قصه گویی به لباسهای نمایش، زنگها و بوق های  که به صدا درمی آید. هرگاه یکی از این وسایل به کار برده می شود به جای آنکه عاملی سازنده باشد به عاملی مخرب بدل می شود. شنونده به طور طبیعی و در حقیقت چندین برابر آنچه باید در قصه درگیر شود اسیر این گونه وسایل کمکی می شود و در نتیجه همۀ آن جنبۀ آفرینش دو جانبۀ یک قصه گو یی خوب از دست می رود. قصه

گو به تنهایی و با استفاده کردن از وسایل کمکی به خلق داستان می پردازد و شنونده امکان خود را برای

شریک شدن در خلاقیت قصه گو از دست می دهد و نقش او غیر فعال می شود. او به جای شنونده بودن به تماشاگر صرف تبدیل می شود. استفاده کردن از این گول زنکها و وسایل نامربوط در هنر خلاق قصه گویی

یا کمترین تأثیری نداشته یا تأثیر آن بسیار اندک است. حتی از نظری هم مخرب به شمار آمده است یا آنکه برای قصه گویی که فاقد قدرت به کار بردن روش مؤثری در هنر قصه گویی است. اغلب اوقات این وسایل

گول زنکها  قصه گویی را به نمایش بدل می کند و ساعت قصه گویی به ساعت نمایشی تبدیل می شود. این وسایل اغلب جذاب، نافذ، جالب و شیرین است اما استفاده کردن از هیچ یک از آنها برای یک قصه گویی خوب و ضروری نیست. هنر قصه گویی همچنان به عنوان یکی از قدیمی ترین شکل های هنر بشر باقی می ماند و این شکل از هنر بخصوص برای کودکان ارزشمند است بزرگسالانی که می خواهند برای کودکان قصه بگویند باید با احترام و صداقت و مهارت در این راه سرمایه گذاری کنند و به این ترتیب به این هنر نزدیک شوند. در این صورت پاداشی که به دست خواهد آمد بیشتر از سرمایه گذاری خواهد بود(چمبرز،۱۳۸۵،ص ۴۵-۴۶). چهارچوب قصّه گزینه منحصر به فردی است.  هنگامی که آموزش ها در خلال قصّه مطرح می شوند به نسبت زمانی که به طور مستقیم ارائه شوند، جذاب تر بوده و شرایط یادگیری بهتر و عمیق تری فراهم می شود.

شیوه‌ی قصه‌گویی

داستان گویی شیوه ی شگفت انگیزی برای بالا بردن درک رفتار های شفاهی و عملی است ( محمد اسماعیل ،۱۳۸۳). شیوه‌ی ارائه‌ای قصه به کودکان به دو گونه‌ی نوشتاری و شنیداری انجام می‌گیرد. قصه گویی برای سنین پیش دبستانی به دلیل آشنا نبودن با خواندن تنها شیوه‌ی ارائۀ ‌قصه است. اما گرایش به شنیدن قصه حتی در گروه سنی بالاتر نیز که می توانند بخوانند جذاب‌تر و لذت ‌بخش‌تر است. هرچه گونه‌ی بیان و فضاسازی قصه‌گو نیرومندتر باشد، تاثیر قصه به شنوندگان بیشتر خواهد بود. و ایجاد تصویرسازی دیداری با بازی و هماهنگی دست‌ها و چهره‌ی قصه‌گو از بایسته‌های قصه گویی است. تغییر

لحن، صدا، به کارگیری سکوت و مکث، بازی با دست ها و حرکت های بدن به هرچه جذاب‌تر شدن قصه

کمک خواهد کرد و در عین حال فضاسازی کامل‌تری در ذهن کودکان صورت می گیرد و آنان آسانتر می‌توانند خط سیر داستان را به ذهن سپرده و نقش آن را بازی کنند. به راستی که قصه‌گویی هنری است که به استعداد و تجربه‌ی فراوانی نیاز دارد. داستان ها بر مبنای تصاویر آموزشی گفته شود.جزئیات طرح داستان و سرعت تعریف کردن داستان، از پیش مرور شود و داستان از روی متن از پیش آماده خوانده نشود و ترجیحاً از حفظ گفته شود؛ وقتی داستان از

حفظ نقل می شود دانش آموزان شیفته این کار خواهند شد و بیشتر مواقع این کار موفقیت را تضمین می کند. جوهر و نکته اساسی در قصه گویی پیوند و رابطه متقابلی است که در بیان قصه ها توسط قصه گویی ماهر در زمان و مکان معینی بین او و مخاطبانش به وجود آید. در این رابطه متقابل، قصه گو موفق می شود تخیل شنونده خویش را به دام اندازد و آن را تحریک کند و به طور مستمر دید تازه ای به آنها دهد، و ارتباط او را با انسانها  و اشیاء دیگر مورد تجدید نظر قرار دهد و تصاویر تخیلی غنی و متنوعی را برای او فراهم کند و افراد را به تدریج وادار به پژوهش و آفرینش های جدید و دو جانبه کند و جهانی خلق کند که بر اساس کلمه ها تخیل بنا شده است.

انواع قصه گویی:

قصه‌گویی نقالانه: نوعی قصه‌گویی است که کارش خلق و یا اجرای حکایت‌های شفاهی شاعرانه است و به نقل حوادث تاریخی یا ستایش نیاکان و رهبران کنونی یک گروه قبیله‌ای، فرهنگی و یا ملی می‌پردازد. نقل‌کننده، معمولاً نه ضرورتاً به هنگام اجرا با یک آلت موسیقی که خودش و یا دیگران می‌نوازد، همراهی می‌شود.

قصه‌گویی قومی: این نوع از قصه‌گویی، قابل اجرا در خانه، ضمن کار گروهی، گردهمایی اجتماعی، خیابان

و بازارها بوده است. قصه‌گویی در خانه، یکی از جهانی‌ترین تجربه‌های انسانی است.

قصه‌گویی مذهبی: قصه‌هایی است که مقامات و رهبران رسمی یک گروه مذهبی، به جای قوانین برای تشریح و ترویج مذهبشان به‌ کار می‌برند.

قصه‌گویی تماشاخانه‌ای: آنچه این قصه گویی را متمایز می کند، که در ساختمان هایی مانند تماشا خانه های واقعی به اجرا در می آیند. این قصه‌گویی به دشواری از تئاتر به مفهوم حقیقی آن جداشدنی است.

قصه‌گویی کتابخانه‌ای: در این نوع، کتابداران در ساعات منظم و خاصی در کتابخانه برای کودکان قصه می‌گویند. تعیین دقیق این مساله که کدام کتابدار کودک، نخست این اندیشه را مطرح کرده، غیرممکن است.

قصه‌ صوتی کودکانه گویی در اردو: یکی از موثرترین مکان‌ها برای قصه‌گویی، فضای اردوها است. غیررسمی بودن محیط و نزدیکی به طبیعت، از عواملی است که بر خلاقیت دوجانبه‌ای که در قصه‌گویی.

داستان کودکانه

http://www.voolak.com/%d9%82%d8%b5%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86%d9%87/

ادبیات داستانی کودکان و نقش آن در رشد تفکر

چکیده قصه کودکانه

آموزش تفکر به کودکان که فلسفه برای کودکان (P4C) نیز نامیده می‌شود یکی از برنامه‌های آموزشی است که مورد توجه بسیاری از دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت کودک قرار گرفته است. در این برنامۀ آموزشی از داستان‌ها به‌منزلۀ ابزار اصلی آموزش استفاده می‌شود زیرا عقیده بر این است که داستان‌ها می‌توانند مهارت‌های شناختی و توانایی پرسشگری را در کودک بالا ببرند و در‌نتیجه او را در ارزیابی استدلال‌ها، درک روابط علت و معلولی، کشف و تحلیل مفاهیم، و همچنین نتیجه‌گیری درست از رویدادها یاری کنند. به همین منظور، متیو لیپمن، که پایه‌گذار آموزش فلسفه برای کودکان است، داستان‌هایی را با هدف آموزش تفکر به کودکان نوشته است. مقالۀ حاضر، با تأیید برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان، سعی دارد نشان دهد که استفاده از کتاب‌های ادبی کودکان در برنامۀ درسی یک ضرورت است و می‌تواند نقش بسزایی در پیشبرد تفکر کودکان داشته باشد. بنابراین باید به داستان‌های ادبی به‌منزلۀ یک ابزار آموزشی نگاه کرد و داستان‌خوانی را جزء برنامه‌های اصلی کودکان در مدارس قرار داد تا کودکان بتوانند از طریق گفت‌و‌گو در مورد آن‌ها قدرت تفکر خود را بالا ببرند. نکتۀ دیگر که باید به آن توجه کرد این است که استفاده از داستان راه تعامل بزرگسالان با کودکان را هموار می‌کند، و در عین افزایش قدرت تفکر، آن‌ها را با رفتار‌ها و مسائل اجتماعی آشنا می‌سازد. مقاله های بیشتر را در اینجا بخوانید http://www.voolak.com/